نيّت زكات

(مسئله  ) انسان بايد زكات را به قصد قربت، يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم، بپردازد و در نيّت، معيّن كند كه آنچه را مى‌پردازد، زكات مال است، يا زكات فطره؛ ولى اگر مثلا زكات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معيّن كند چيزى را كه مى‌پردازد، زكات گندم است يا زكات جو.

(مسئله  ) كسى كه زكات چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكات بدهد و نيّت هيچ كدام از آنها را نكند، چنانچه چيزى را كه داده، همجنس يكى از آنها باشد، زكات همان جنس حساب مى‌شود؛ و اگر همجنس هيچ كدام از آنها نباشد، به همه آنها قسمت مى‌شود. پس كسى كه زكات چهل گوسفند و زكات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلا يك گوسفند از بابت زكات بدهد و نيّت هيچ كدام از آنها را نكند، زكات گوسفند حساب مى‌شود؛ ولى اگر مقدارى نقره بابت زكاتى كه براى گوسفند و طلا بدهكار است بدهد، تقسيم مى‌شود.

(مسئله  ) اگر كسى را وكيل كند كه زكات مال او را بدهد، چنانچه وكيل وقتى كه زكات را به فقير مى‌دهد، از طرف مالك نيّت زكات كند، كافى است.

(مسئله  ) اگر مالك يا وكيل او بدون قصد قربت زكات را به فقير بدهد و قبل از آنكه مال از بين برود، خود مالك نيّت زكات كند، زكات حساب مى‌شود.