موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

24 ـ ناخن گرفتن

بر محرم حرام است كه ناخن خود ـ اگرچه بعض آن ـ را بگیرد، مگر این كه از باقى ماندن ناخن به اذیت باشد، كه در این صورت قطع آن جایز است.

 

مسأله ۲۷۱ ـ كفّاره گرفتن هر ناخن یك مدّ از طعام ـ گندم، جو، برنج و مانند آن ـ است، و كفّاره گرفتن آن در صورت اذیت شدن به بقاى آن، یك مشت از طعام است، و ثبوت كفّاره براى گرفتن بعض یك ناخن محلّ اشكال است.

 

و كفّاره گرفتن ناخنهاى دو دست و دو پا در یك مجلس، یك گوسفند، و كفّاره گرفتن ناخنهاى دست در یك مجلس و ناخنهاى پا در مجلس دیگر دو گوسفند است.

 

و ثبوت كفّاره در موارد ذكر شده، در صورتى است كه گرفتن ناخن با علم و عمد باشد، ولى در صورت جهل و یا فراموشى و یا اشتباه كفّاره اى بر شخص نیست.

 

مسأله ۲۷۲ ـ اگر محرم به استناد فتواى كسى كه فتوا به جواز ناخن گرفتن داده است، ناخن خود را بگیرد و موجب خون آمدن گردد، بنابر مشهور بین فقها (اعلى اللّه مقامهم) بر فتوا دهنده واجب است یك گوسفند كفّاره دهد، و احتیاط واجب آن است كه به نظر مشهور عمل شود.