موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

18 ـ جداكردن مو از بدن

مسأله ۲۵۶ ـ بر محرم جدا كردن موى بدن خود یا دیگرى ـ اگرچه محرم نباشد ـ حرام است، چه جدا كردن به تراشیدن باشد یا به كندن یا به چیدن، و چه مو كم باشد یا زیاد، مگر در صورت ضرورت و یا حرج كه جایز است.

 

و چنانچه در وضو یا غسل مویى از بدن محرم بدون قصد جدا شود، مانعى ندارد.

 

مسأله ۲۵۷ ـ جدا كردن محرم موى بدن خود یا دیگرى را چند صورت دارد:

 

اوّل: این كه محرم سر خود را بتراشد، كه در این صورت اگر بدون ضرورت باشد، باید یك گوسفند كفّاره دهد، و بنابر احتیاط واجب روزه گرفتن و اطعام نمودن فقیر به جاى گوسفند كفایت نمى كند، و اگر از روى ضرورت باشد، كفّاره آن یك گوسفند یا سه روز روزه یا اطعام شش مسكین، به هر كدام دو مدّ از طعام مى باشد.

 

و چنانچه محرم قسمتى از سر خود را بتراشد، وجوب كفّاره در آن محلّ اشكال است.

 

دوم: این كه محرم از روى عمد موهاى زیر یك یا هر دو بغل خود را جدا كند ـ چه به تراشیدن یا كندن یا غیر آن ـ كه در این صورت نیز باید یك گوسفند كفّاره دهد.

 

و اگر جدا كردن از روى نادانى یا فراموشى باشد، كفّاره واجب نیست.

 

و چنانچه محرم قسمتى از موى زیر بغل خود را جدا كند، ثبوت كفّاره در آن محلّ اشكال است.

 

سوم: این كه مقدارى از موى ریش خود یا غیر آن را جدا كند، و كفّاره آن اطعام یك مسكین به مقدار یك كف از طعام است.

 

چهارم: این كه سر دیگرى را بتراشد، و در این صورت كفّاره اى بر او نیست، چه آن دیگرى محرم باشد یا نباشد.

 

مسأله ۲۵۸ ـ خاراندن محرم سر یا بدن خود را در صورتى كه موجب ریزش مو نباشد، مانعى ندارد، و چنانچه بدون هیچ غرض عقلایى دست بر سر یا ریش خود بگذارد یا بمالد و موجب ریزش یك یا دو مو گردد، احوط و اولى این است كه به مقدار یك كف طعام صدقه دهد، ولى اگر این ریزش بر اثر وضو گرفتن باشد، بدون اشكال هیچ كفّاره اى بر او نیست.