موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
نيت
مسأله 952- انسان بايد نماز را به نيت قربت؛ يعنى فقط براى خداوند عالم بجا آورد، و لازم نيست نيت را از قلب بگذراند، يا به زبان مثلًا بگويد كه چهار ركعت نماز ظهر مىخوانم قربةً الى اللّٰه.
مسأله 953- در نيت نماز بايد نمازى را كه مىخواند معيّن كند ولو به نحو اجمال، پس اگر در نماز ظهر نيت كند: «آنچه بر من اول واجب شده بجا مىآورم»؛ صحيح است ولى اگر فقط نيت كند كه چهار ركعت نماز مىخوانم و به نحو اجمال هم معيّن نكند ظهر است يا عصر، نماز او باطل است. و نيز كسى كه مثلًا قضاى نماز ظهر بر او واجب است اگر در وقت نماز ظهر بخواهد آن نماز قضا يا نماز ظهر را بخواند، بايد نمازى را كه مىخواند در نيت معيّن كند.
مسأله 954- انسان بايد از اول تا آخر نماز به نيت خود باقى باشد، پس اگر در بين نماز به طورى غافل شود كه اگر بپرسند: «چه مىكنى؟» نداند چه بگويد، نمازش باطل است.
مسأله 955- انسان بايد فقط براى خداوند عالم نماز بخواند، و كسى كه ريا كند؛ يعنى براى نشاندادن به مردم نماز بخواند، علاوه بر آن كه گناهكار است، نمازش باطل است، خواه فقط براى مردم باشد، يا خدا و مردم هر دو را در نظر بگيرد.
مسأله 956- اگر قسمتى از نماز را براى خداوند عالم انجام ندهد، چنانچه به جهت نشاندادن به مردم باشد علاوه بر آن كه گناهكار است نمازش باطل است؛ خواه آن قسمت واجب باشد مثل «حمد»، يا مستحب باشد مثل «قنوت»، و چنانچه به جهت مباحى؛ مانند اعلام مطلبى به غير باشد، آن قسمت باطل است، پس اگر آن قسمت را عمداً زياد كرده باشد نمازش باطل است، در غير اين صورت فقط همان قسمت باطل مىشود، پس اگر آن قسمت را دوباره بخواند يا آن قسمت مستحبى باشد، نمازش صحيح است.
و اگر تمام نماز را براى خدا بجا آورد ولى براى نشاندادن به مردم در جاى مخصوصى مثل مسجد، يا در وقت مخصوصى مثل اول وقت، يا به طرز مخصوصى مثلًا با جماعت نماز بخواند علاوه بر آن كه گناهكار است نمازش باطل است؛ ولى اگر به خاطر كار مباحى، مثل خنك بودن مسجد يا خنك بودن هوا در اول وقت يا نخواندن حمد و سوره در جماعت باشد، اشكالى ندارد. همچنانكه اگر نماز را براى خدا بجا آورد لكن براى اعلام مطلبى به ديگرى با صداى بلند بخواند نمازش صحيح است.