موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
احكام نماز
نماز مهمترين عمل دينى است كه اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادتهاى ديگر هم قبول مى‌شود، و اگر پذيرفته نشود عبادتهاى ديگر هم قبول نمى‌شود، و همانطور كه اگر انسان در هر شبانه روز پنج نوبت در نهر آبى شستشو كند، چرك در بدنش نمى‌ماند، نمازهاى پنجگانه هم انسان را از گناهان پاك مى‌كند.
و سزاوار است كه انسان نماز را در اول وقت بخواند و كسى كه نماز را سبك شمارد، مانند كسى است كه نماز نمى‌خواند. پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: كسى كه به نماز اهميت ندهد و آن را سبك شمارد، سزاوار عذاب آخرت است.
روزى حضرت در مسجد تشريف داشتند، مردى وارد و مشغول نماز شد و ركوع و سجودش را كاملًا بجا نياورد، حضرت فرمودند: اگر اين مرد در حالى كه نمازش اينطور است از دنيا برود، به دين من از دنيا نرفته است.
پس انسان بايد مواظب باشد كه به عجله و شتابزدگى نماز نخواند و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد و متوجه باشد كه با چه كسى سخن مى‌گويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند عالم بسيار پست و ناچيز ببيند، و اگر انسان در موقع نماز كاملًا به اين مطلب توجّه كند از خود بى‌خبر مى‌شود، چنانكه در حال نماز تير را از پاى مبارك حضرت امير المؤمنين عليه السلام بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند.
و نيز بايد نمازگزار توبه و استغفار كند و گناهانى كه مانع قبول شدن نماز است؛ مانند حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات و ندادن خمس و زكات، بلكه هر معصيتى را ترك كند.
همچنين سزاوار است كارهايى كه ثواب نماز را كم مى‌كند بجا نياورد، مثلًا در حال خواب‌آلودگى و خوددارى از بول به نماز نايستد، و در موقع نماز به آسمان نگاه نكند، و كارهايى را كه ثواب نماز را زياد مى‌كند بجا آورد، مثلًا انگشتر عقيق به دست كند و لباس پاكيزه بپوشد، و شانه و مسواك كند، و خود را خوشبو نمايد.
