موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی

 

غسل ارتماسى‌

مسأله 373- در غسل ارتماسى بايد آب در يك آن، تمام بدن را فرا بگيرد، پس اگر به نيت غسل ارتماسى در آب فرو رود، چنانچه پاى او روى زمين است بايد از زمين بلند كند.

 

مسأله 374- در غسل ارتماسى بنابر احتياط مستحب موقعى نيت كند كه مقدارى از بدن بيرون از آب باشد، و اگر در هنگامى كه در آب قرار گرفته به قصد غسل ارتماسى بدن را حركت دهد تا آب جديدى به بدن برسد، يا در حالى كه به حركت خود آب، آب جديدى به بدن مى‌رسد نيت غسل ارتماسى داشته باشد، كفايت مى‌كند، هر چند خلاف احتياط استحبابى است.

 

مسأله 375- اگر بعد از غسل ارتماسى بفهمد به مقدارى از بدن آب نرسيده، چه جاى آن را بداند يا نداند، بنابر احتياط مستحب دوباره غسل كند؛ ولى بنابر اقوى تمام يا قسمتى از سر و گردن را كه مى‌داند شسته است لازم نيست دوباره بشويد.

 

مسأله 376- اگر براى غسل ترتيبى وقت ندارد و براى ارتماسى وقت دارد، بايد غسل ارتماسى كند.

 

مسأله 377- كسى كه روزۀ واجب معيّن را گرفته، همچون روزه ماه رمضان يا قضاى آن (با تفصيلى كه در مسأله 1709 خواهد آمد) يا براى حج يا عمره احرام بسته، نبايد غسل ارتماسى كند. و اگر بدون عذر غسل ارتماسى كند بنابر احتياط استحبابى مؤكّد غسل او باطل است ولى اگر كسى به جهت عذرى مانند فراموشى يا ندانستن مسأله بدون تقصير غسل ارتماسى كند، غسل او بى‌ترديد صحيح است.