موضوع: کتب استفتائی
مرجع: حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی
احكام مصدود
مسأله ۴۳۵ ـ مصدود به كسى گفته مى شود كه پس از بستن احرام حجّ یا عمره به سبب مانع خارجى، مانند ظلم ظالم یا منع دشمن ـ همان طور كه مشركان مانع پیامبر اكرم ((صلى الله علیه وآله وسلم)) در روز حدیبیه شدند ـ از انجام حجّ یا عمره منع شود.
مسأله ۴۳۶ ـ كسى كه از عمره ـ چه مفرده و چه تمتّع ـ مصدود شده است، باید در همان جا كه از ادامه عمل منع شده گوسفند یا گاو یا شترى را بكشد، و با این كار از احرام خارج مى شود، و احتیاط واجب آن است كه حلق یا تقصیر را به آن ضمیمه نماید.
مسأله ۴۳۷ ـ كسى كه از حجّ مصدود شده، چند صورت دارد:
اوّل: آن كه از وقوف در عرفات و مشعر یا وقوف در مشعر تنها، منع شده باشد، كه باید در همان جایى كه از ادامه عمل منع شده قربانى را بكشد، و با این كار از احرام خارج مى شود، و احتیاط واجب آن است كه حلق یا تقصیر را به آن ضمیمه نماید.
دوم: آن كه از طواف و سعى پس از وقوف در عرفات و مشعر ـ چه پیش از اعمال منى یا بعد از آنها ـ منع شده باشد، پس اگر متمكّن از گرفتن نایب براى این دو عمل نباشد، باید در همان جایى كه منع شده قربانى را بكشد، و اگر متمكّن باشد اقوى آن است كه باید نایب بگیرد، چه این كه از ورود به مكّه منع شده باشد یا پس از ورود از انجام عمل منع شده باشد.
سوم: آن كه تنها از انجام اعمال منى منع شده و از ورود به مكّه منع نشده باشد، پس در صورتى كه متمكّن از نایب گرفتن باشد، باید براى رمى و قربانى نایب بگیرد، و سپس حلق یا تقصیر نماید و از احرام خارج شود، و در صورت تمكّن و حرجى نبودن، موى خود را به منى بفرستد، و سپس بقیه اعمال را به جا آورد.
و اگر نتواند نایب بگیرد، ظاهر آن است كه وظیفه اش در این صورت آن است كه قیمت قربانى را نزد كسى بگذارد تا از طرف او قربانى كند، سپس در همان جایى كه منع شده حلق یا تقصیر نماید، و آنگاه به مكّه براى انجام بقیه اعمال برگردد، و پس از انجام همه آنچه كه ذكر شد تمام محرّمات احرام ـ حتى زن ـ براى او حلال مى شود، و حجّ او صحیح است.
و احتیاط واجب آن است كه در سال بعد یا خودش رمى را قضا كند و یا براى آن نایب بگیرد.
مسأله ۴۳۸ ـ مصدودى كه به واسطه قربانى كردن از احرام خارج شده، در صورتى كه استطاعت او تا سال بعد باقى بماند، یا وجوب حجّ در ذمه او از قبل استقرار یافته باشد، حجّ از او ساقط نمى شود بلكه باید در سال بعد به حجّ برود.
مسأله ۴۳۹ ـ اگر از بازگشت به منى براى ماندن شبها و رمى جمرات منع شود، حجّ او تمام و صحیح است، و در صورت امكان باید براى رمى در همان سال نایب بگیرد، و اگر ممكن نبود احتیاط واجب آن است كه در سال بعد خودش رمى كند یا براى آن نایب بگیرد.
مسأله ۴۴۰ ـ كسى كه متعذّر باشد از ادامه حجّ یا عمره اش به علت مانعى از موانع، غیر مصدود بودن یا محصور بودن ـ كه خواهد آمد ـ اقوى آن است كه حكم مصدود و محصور شامل او نمى شود و احرامش فاسد است، هرچند احتیاط مستحب آن است كه به وظیفه مصدود عمل نماید.
مسأله ۴۴۱ ـ در قربانى اى كه با كشتن آن مصدود از احرام خارج مى شود، بین گوسفند و گاو و شتر فرقى نیست، و اگر متمكّن از هیچ كدام نباشد احتیاط واجب آن است كه به جاى آن ده روز روزه بگیرد.
مسأله ۴۴۲ ـ اگر كسى حجّش را به واسطه نزدیكى فاسد كرده باشد و سپس مصدود شود، حكم مصدود بر او جارى مى شود، و علاوه بر قربانى، احتیاط واجب آن است كه كفّاره نزدیكى را هم بدهد.
مسأله ۴۴۳ ـ كسى كه قربانى اش را با خودش آورده باشد و مصدود شود مى تواند همان را بكشد و قربانى دیگرى بر او نیست.
