به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از سایت حضرت آیت الله بیات زنجانی، شفقنا در گفتگویی مکتوب با ایشان سؤالاتی را مطرح کردند که به استضحار می رسانیم.

سؤال : امروز مشاهده می شود که افراد زیادی در مسیر کربلا به شهادت می رسند آیا خطر می تواند مانع سفر شود؟
- مطابق روایات باب ۴۷ از ابواب مزار وسائل الشیعه، نه تنها خوف و خطر مانع زیارت سیدالشهدا(ع) نیست بلکه ثواب مضاعف هم دارد.

سؤال : کسانی که در این سفر توسط گروه های تکفیری از دنیا می روند شهید محسوب می شوند؟
- با عنایت به روایت محمد ابن مسلم از امام صادق(ع) در حدیثی مفصل در وسائل الشیعه باب مذکور که در پاسخ سؤال قبل آمده، مطمئناً ثواب شهداء را دارند اگرچه احکام فقهی شهید که کشته شده در معرکه قتال را در برمی گیرد، شامل آنها نمی شود.

سؤال :  آیا شیعیان از نظر شرعی می توانند اقدام تلافی جویانه داشته باشند؟
- از ادبیات اهل بیت(ع) و شیعیان آنها، رفتار تلافی جویانه و امثال آن به دور است.

سؤال : بر اساس عقیده شیعه، امام بر عالم اشراف دارد و حرکات ما همه در منظر معصومین است. بر این اساس رفتن به زیارت چه لزومی دارد در حالی که هرکسی می تواند از منزل خودش هم به معصوم سلام بدهد.
- زیارت در فرهنگ اهل بیت(ع)، نوعی بیعت است کما اینکه در روایت حسن ابن علی و شّاء از امام هشتم (ع) آمده که فرموده اند: هر امامی عهد و پیمانی بر گردن دوستان و شیعیانش دارد؛ طبعاً اگر امام(ع) زنده بود، افراد در حد توان موظف بودند به حضورش رسیده و با او بیعت کنند و در صورتی که امام حیات ظاهری نداشته باشد، همین بیعت با حضور در کنار مرقد مطهر – در صورت امکان – محقق می شود و این موضوع در ۲۵ حدیث در وسائل الشیعه در باب دوم از ابواب مزار آمده است. البته این نوع زیارت، منافاتی با زیارت از راه دور ندارد و هر کدام ثواب خاص خود را دارا می باشند.

سؤال : چه پیامی برای زائران دارید؟
- زائرین أباعبدالله(ع) باید توجه کنند که پیام امام در زمان حیات مبارکش با زمان پس از حیات، تفاوتی ندارد و آن هم در بیانات و سخنان امام در تمام مسیر منتهی به کربلا مشخص شده که امر به معروف و نیز قیام برای اصلاح دین اسلام بوده و هست. بنابراین زائر حقیقی اباعبدالله(ع) باید برای اصلاح حرکت کند و در این مسیر، حضرت و حرکت مبارکش را الگو قرار داده و بداند که امام وقتی دین جدش را در خطر دید، حتی در برابر حاکمی که نام اسلام را یدک می کشید ایستاد و این نمادی است برای اینکه همگان بدانند حرکت اصلاحی، حتی در آن شرایط سخت و دشوار نیز نباید ترک شود. با این توضیح زائر باید بداند که این اصلاح اول مربوط به خود اوست و سپس مربوط به جامعه و این طبیعی است که وقتی فرد یا افراد خود در پی اصلاح خود نباشند، حرکت های آنها در جهت اصلاح جامعه اثری نخواهد داشت.