حضرت آیت الله جوادی آملی در پیام خود به نخستین کنگره بینالمللی امامزادگان، گفت: وظیفه ما در برابر امامزادگان همان وظیفهای است که نسبت به عترت طاهرین (ع) داریم.
موضوع: پیام
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما به نقل از خبرگزاری رسا؛ حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، از مراجع تقلید، در پیامی که به مناسبت اولین کنگره امامزادگان که از امروز در اصفهان برگزار می شود،گفت: این امامزادهها نسبت به ما حق حیات دارند، یعنی ما تشیّعمان را، ولایتمداریمان را، پیروی اهلبیت را از این امامزادهها داریم.
متن کامل پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
مهمترین بحثی که درباره امامزادگان مطرح است این است که اینها به عترت طاهرین (علیهم السلام و الصلاة) مرتبط هستند و عترت عِدل قرآن کریم است و قرآن کریم مبین، مفسر و شارح میخواهد که همان عترتاند.
آن علوم اساسی که به وسیله ذات اقدس اله و خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام و الصلاة) رسید به این امامزادگان هم منتقل شد و اینها ممکن است از علمالدراسه خیلی استفاده نکرده باشند ولی مهمترین علم، علمالوراثه است که امامزادگان سهم وافری بردند و علمالدراسه بدون علمالوراثه تعیینکننده نیست.
این امامزادهها از علمالوراثه طرفی بستند و با همان علمالوراثه از حجاز به ایران آمدند و اسلام را به عنوان قرآن و عترت به ایران آوردند هرجا این امامزادهها نزول اجلال کردند آنجا مرام اهلبیت، مکتب اهلبیت، علوی بودن، فاطمی بودن، حسنی و حسینی (علیهم السلام و الصلاة) بودن، رواج پیدا کرده است.
این امامزادهها نسبت به ما حق حیات دارند یعنی ما تشیع مان را، ولایتمداریمان را، پیروی اهلبیت را از این امامزادهها داریم و آن روز که اسلام به ایران آمده است اسلام تنها با قرآن نیامده و وسیله عترت هم آمده و این عترت آمیخته با قرآن و قرآن هماهنگ با عترت به وسیله این امامزادهها منتشر شده، اینکه میبینید بزرگان وقتی وارد حرم امامزادگان شدند نهایت خضوع را دارند برای این است که اینها حق حیات نسبت به ما دارند.
درست است بزرگانی نظیر شیخ طوسی، شیخ مفید، شیخ صدوق، اینها معلم ما بودند و آثار علمی فراوانی به یادگار گذاشتند اما اینها معلمند و آنها(امامزادگان) نسبت به ما حق حیات دارند؛ بین حق حیات و حق تعلیم خیلی فرق هست.
این امامزادگان آمدند گفتند اسلام تنها قرآن نیست قرآن است با عترت، عترت تلاش و کوشش کردند کاری بکنند که از کوهها ساخته نیست، الان ما به برکت تلاش و کوشش امام راحل و خونهای پاک شهدا (رضوان الله تعالی علیهم) در خدمت قرآنیم. ماه مبارک رمضان در خدمت قرآنیم، در لیالی قدر قرآن را بالای سر مینهیم اما خیلی فرق هست بین ما که قرآنپژوهیم با خاندان عصمت و طهارت و این امامزادهها که اینها محققان قرآن کریم هستند.
امام زینالعابدین (علیهالسلام) درباره قرآن عرض کرد:خدایا سه عنصر درباره قرآن است یکی اینکه مطالب قرآن را به عنوان قانون اساسی به صورت متن بر پیامبر نازل کردی، همین کتاب آسمانی که در محضر و در خدمت او هستیم که نه یک کلمه کم و نه یک کلمه از آن زیاد شد و تفسیر این را به پیامبر آموختی اما ما که وارثان این قرآنیم کاری میکنیم و مشغول کاری هستیم که از کوهها ساخته نیست.شما در قرآن فرمودی « لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ» حقیقت قرآن را، باطن قرآن را، معارف عمیق قرآن را کوه نمیتواند تحمل بکند، خدایا ما میخواهیم کاری بکنیم که از کوهها ساخته نیست.
این عنصر سوم را امام سجاد (ع) به عهده داشت، اهلبیت این عنصر سوم را دارند، امامزادگان وارثان همین علماند، امامزادگان علمالوراثه را به وسیله ائمه (ع) به ارث بردهاند، ارث پیوند لازم دارد نه کسب و انسان نمیتواند مالی را از راه کسب به دست بیاورد به عنوان ارث. در ارث پیوند میخواهد.
اگر کسی به این حدیث نورانی دل بست که وجود مبارک پیغمبر(ص) فرمود: «انا و علی ابوا هذه الامة» و فرزند معنوی این خاندان شد او میتواند از علمالوراثه سهمی ببرد.
غرض آن است که اسلام با قرآن و عترت شروع شد، با قرآن و عترت دوام پیدا میکند و با قرآن و عترت در زمان ظهور حضرت ولیعصر (ارواحنا فداه)هماهنگ میشود تا در حوض کوثر این دو بهم برسند. امامزادگان وارثان این علمند، حافظان این اصلند و وارثان این نسلند که به ما منتقل کردند.
مرحوم صاحب جواهر یک حرف عمیق فقهی دارد که میفرماید آنجا که یک امامزاده دفن شده قبرستان است، نماز در قبرستان مکروه است ولی نماز در کنار قبر امامزاده به منزله نماز در مسجد است.این از کجاست؟ دلیل این حرف چیست؟ جز آن است که عترت هماهنگ با قرآن است؟ از یک طرف فقه فتوا میدهد که در کنار قبر نماز خواندن مکروه است از طرفی هم همین فقه فتوا میدهد نماز خواندن در حرم ائمه (علیهالسلام) همانند نماز در مسجد است و به دلیل هماهنگی قرآن و عترت این فیض پیش آمده است.
وظیفه ما در برابر امامزادگان همان وظیفهای است که نسبت به عترت طاهرین (علیهالسلام) داریم. اجلال اینها، تکریم اینها، تبجیل و تعظیم اینها جزو شعائر اسلامی است و همانند قرآن اینها برای ما محترمند و قداست دارند. اگر قرآن اساس دین ماست خاندان عصمت و طهارت هم اساس دین ماه هستند.
اگر کسی بخواهد دین داشته باشد، اساسش ولایت است، اگر کسی بخواهد یقین پیدا کند ستون یقین سخنان نورانی اهلبیت است، دودمان طه و یاسین اساس دین و همتای قرآن کریم هستند. به فرموده امام علی (ع) خاندان نبوت اساس یقین و عماد دین هستند.
اگر گفته شد مزار امامزادگان و بقعه آنها باید قطب فرهنگی بشود برای آن است که وجود مبارک پیامبر (ص) فرمود: «انی تارک فیکم الثقلین.» و امیدواریم نظام اسلامی ما توفیق آن را داشته باشد از بقاع متبرکه بهره فرهنگی و دینی ببرد به طوری که اساس دین و عماد یقین از این بقعهها نصیب اسلامی شود.
از سازمان محترم اوقاف و امور خیریه حقشناسی میکنیم و از بزرگوارانی که مقاله ارائه کردند سپاسگذاریم و همه اینها را به برکت امام راحل و شهدا میدانیم چرا که اولین برکت و ثواب را آن بزرگواران میبرند.