به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما به نقل از شفقنا، استاد حوزه علمیه قم، با بیان این که دولت مطلوب اسلام، باید لبخند رضایت را به لبان مردم بنشاند، گفت: در حقیقت طلبکاران دولت، همین ملت اند، چرا که همین ملت قدرت را به دولت امانت می دهند؛ از این جهت، دولت مطلوب آنست که بتواند مطالبات مردم را عملی کرده و مطالبات مردم هم بسیار واضح و روشن بیان شده است.
حجت الاسلام و المسلمین محسن غرویان در گفت وگو با خبرنگار شفقنا ( پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه ) با اشاره به فرارسیدن هفته دولت، در خصوص تعامل منطقی میان حوزه های علمیه و دولت، اظهار داشت: دولت حاکم بر کشور ما، دولت اسلامی است و حوزه هم حوزه معارف اسلامی است و از این رو اصلا قابل تصور نیست که حوزه علمیه اسلامی و حوزه معارف اسلامی، با دولت اسلامی تعامل نداشته باشد.
او با تأکید بر این که زیربنای تئوریک دولت اسلامی، باید در حوزه علمیه و حوزه معارف اسلامی ساماندهی بشود، تصریح کرد: مراجع، علما و اکثریت حوزه های ما دیدگاه بسیار مثبتی نسبت به دولت جدید و جناب آقای دکتر روحانی دارند.
این استاد حوزه علمیه قم افزود: از طرفی خود آقای دکتر روحانی هم محصول همین حوزه علمیه هستند و یک شخصیت علمی و حوزوی محسوب می شوند؛ بنابراین مقتضی برای تعامل بسیار نزدیک حوزه و دولت وجود دارد و مانع هم مفقود است و به قول علما علیت علیت تامه است، برای برقراری این تعامل، و بنده هم بسیار بسیار امیدوار به آینده این روابط هستم.
حجت الاسلام و المسلمین غرویان در پاسخ به سؤالی مبنی بر این که دولت مطلوب از دیدگاه حوزه های علمیه، چگونه دولتی است؟ گفت: دولت مطلوب آنست که بتواند مطالبات ملت اسلامی و ملت ایران ما را پاسخگو باشد.
او با بیان این که مطلوب در برابر طلب است، تصریح کرد: در واقع طلبکاران دولت، همین ملت اند، چرا که همین ملت قدرت را به دولت امانت می دهند؛ از این جهت، دولت مطلوب آنست که بتواند مطالبات مردم را عملی کرده و مطالبات مردم هم بسیار واضح و روشن در این انتخابات اخیر ریاست جمهوری بیان شد، که از جمله مهمترین آن ها مسائل اقتصادی، مسائل امنیت اجتماعی و امنیت حریم خصوصی افراد، مسئله مهم اعتماد به مردم، احترام و اخلاق می باشد؛ به هر حال همان جمله ای که جناب آقای دکتر روحانی در سخنرانی در جمع استانداران و مراسم تودیع و معارفه وزیر کشور فرمودند و گفتند دولت اسلامی باید بتواند لبخندی به لبان ملت بنشاند و این در واقع یک بیان ظریفی است، از این جهت که مردم باید احساس کنند، دولت دینی می تواند نیازهای آنان را هم از نظر مادی و هم از نظر اخلاقی و معنوی برآورده کند و این دولت همان دولت مطلوب است.