به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرجع ما به نقل از خبرگزاری حوزه متن استفتا و پاسخ معظم له به این شرح است :

*روز و خوف ضرر

اگر دکتر بگوید روزه گرفتن برای شما ضرر ندارد، ولی ما می ترسیم که روزه برایمان ضرر داشته باشد می‌توانیم روزه بگیریم؟

در فرض مذکور در صورتی‌که ترس منشأ عقلایی داشته باشد روزه گرفتن جایز نیست.

*شکّ در مقدار نماز و روزه‌ي قضا شده

اينجانب در گذشته مقدار زيادي نماز و روزه نگرفته‌ام (بدون عذر شرعي) و تعداد آنها را هم نمي‌دانم، چه مقدار نماز و روزه و كفاره بر عهدة من است؟

در مفروض سؤال اگر شك داريد كه چه مقدار نماز قضا بر عهده شماست، مى توانيد به مقدارى كه يقين داريد كمتر از آن مقدار نيست اكتفاء كنيد، اگرچه احتياط مستحب آن است كه آنقدر بخوانيد كه يقين كنيد ديگر نمازى به عهده شما نيست و در روزه نيز در مفروض سؤال كه بدون عذر نگرفته ايد، مى توانيد نسبت به قضا و كفاره به اقلّ كه همان مقدارى است كه مى دانيد از آن مقدار كمتر نيست اكتفاء كنيد.

*روزه مریض کلیوی

شخصی در اثربیماری کلیوی باید درطول روز آب بخورد والّا بیماری اش شدیدتر شده، و ممکن است کلیه خود را از دست بدهد، حکم روزه او چیست؟

در فرض مذکور که از روی ضرورت لازم است آب بیاشامد، باید بنابر احتیاط واجب از آشامیدن آب بیش از حدّ ضرورت و از سایر مفطرات اجتناب کند، ولی روزه او صحیح نیست و اگر خوب شد، باید روزه های خود را قضا کند.

*روزه گرفتن در صورتی که دکتر نهی کند

اگر دکتر به شخصی بگوید روزه برای او ضرر دارد و او را از روزه منع نماید تکلیف آن چیست؟ آیا باید باید طبق گفته دکتر عمل کند؟

اگر از گفته دکتر گمان به ضرر یا خوف ضرر برای او حاصل شود واجب است که روزه نگیرد و همچنین اگر دکتر حاذق بود ، و مورد اطمینان و وثوق او باشد ، و این شخص اطمینان به خطای دکتر نداشته باشد باز هم نباید روزه بگیرد و در غیر این دو صورت روزه بر او واجب است.