(سلسله نوشتارهای مرجع عالیقدر آیت الله العظمی صافی درباره مهدویت/۵) / بامداد امید
... و این صدای خوش و روح افزای نوزادی است که جهان را با قدوم خویش مبارک گردانیده است. نوزاد سر به سجده گذاشت و به يگانگي خدا و رسالت پيغمبر صلی الله علیه و آله و امامت پدران بزرگوارش شهادت داد.
موضوع: مناسبت
به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از پایگاه اطلاع رسانی معظم له؛
«وَ نُريدُ أنْ نَمُنَّ عَلَي اَلَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأرض وَنجْعَلَهُمْ أئِمَّةَ وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ»
... و این صدای خوش و روح افزای نوزادی است که جهان را با قدوم خویش مبارک گردانیده است. نوزاد سر به سجده گذاشت و به يگانگي خدا و رسالت پيغمبر صلی الله علیه و آله و امامت پدران بزرگوارش شهادت داد.
آری؛ سرانجام، شب به دقيقه ي آخرين رسيد و ثانيه شماري شروع شد، ثانيهها هم با كُندي يكي پس از ديگري گذشتند. ناگاه نورانيت و روشني فوقالعادهاي كه بر نور چراغها غالب شد، همه را از تولّد نوزاد بشارت داد. نوزاد به دنيا آمد و آخرين رهبر عالم بشريت ولي الله اعظم با جمال جهانآراي خود گيتي را مزين و روشن ساخت.
نرجس، غرق در افتخار و مباهات گشت، بانگ تكبير و تحميد و تسبيح توأم با فريادهاي شادي و تهنيت و هلهله طنينانداز گشت.
در ملأ اعلي، فرشتگان و كرّوبيانِ عالم بالا از نوزادي كه هم اكنون در خاندان نبوت و ولايت، قدم به عرصه اين جهان گذاشته، در سخن بودند.
بهشت را زينت ميكردند تا محافل جشن و مجالس انس و ذوق ملكوتي برپا كنند. غريو شادي، نغمههاي روحبخش و طربانگيز حور العين، بهشتيان را غرق در حظوظ روحاني كرده بود.
آري؛ اين افتخار، مخصوص دودمان نبوّت است كه موعود و نجات دهنده بشر از تجاوز و ستم و آن كس كه براي تأسيس سازمان جهاني اسلامي و اجراي نظام قرآني قيام فرمايد، از آن خاندان با عظمت است.
پيامبر صلی الله علیه و آله خوش دل بود كه فرزندش مهدی به هدفهای رسالت و دعوت او جامه ي عمل ميپوشاند و به خاندان خود به خصوص علي و فاطمه و حسنين علیهمالسلام مژده ميداد كه مهدی - همان كسي است كه با نهضت بيمانند خود بنيان شرك را ويران و اساس توحيد و يكتاپرستي را محكم و استوار ميسازد و فرمانرواي كل جهان ميگردد- از فرزندان آنها است.
او است همان نابغهي بينظيري كه انبيا و اوليا ظهورش را مژده دادند و جهان بشريّت را به قيام آن حضرت، براي تشكيل حكومت حق و عدالت اسلام و صلح پايدار و برچيدن بساط بيدادگران، نويد دادند و همه را به آيندهي گيتي اميدوار ساختند.
جهان با همه تحرّكي كه در ناحيه علوم مادّي دارد و با اينكه بشر دست به كار تسخير فضا شده و به قدرت فكر خود ميبالد، با كمال تأسف در جنبه انسانيت قدم به جلو نگذاشته و در مدنیت اخلاقي و وجداني سير قهقرايي دارد.
فساد اخلاق و بيعفتي، فحشا و طغيان شهوت و غضب، زن و مرد را به ستوه آورده و به جهنم نكبتها و انحطاط سوق ميدهد. التزام به آداب ديني و شعائر مذهبي ضعيف ميشود و بدترين مظاهر شرك كه استبعاد بشر و ملل و سلب آزادي انسانها باشد، به صورتهاي گوناگون رايج و اركان آن محكم و استوار ميگردد.
در اين جهان، تنها نوری كه نشاط بشر را نگاه ميدارد و او را اميدوار ميسازد، همان بشارات انبيا و پيشوايان ديني است كه همه را به آينده جهان خوشبين نموده و نور اميد را در دلها روشن ساخته است.
همه با اعتماد تمام و قلبی سرشار از نشاط انتظار دارند؛ انتظار كسي را دارند كه اين ابرهاي تيره ظلم و ستم و فساد را، از افق عالم برطرف كرده و در عالم، برادري و آزادی واقعی را برقرار، و احكام عالی آسمانی را اجرا نمايد و بشر را به سوی هدف شريف انسانی رهنمايی فرمايد.
شيعيان و مؤمنان به اين ظهور، شب و روز نيمه شعبان را جشن میگيرند و چراغانی میكنند و خيابان و بازار و مغازهها و خانهها را زينت مینمايند و غرق در شادمانی ميشوند و به ملل جهان علاقه خود را به عدل و داد، صلح و برادری جهانی اعلام، و روح شكستناپذير و اميدوار خود را آشكار ميسازند.
اي مهدي موعود؛ همه شيعيان و دوستانت آرزومند و منتظرند كه بامداد سعادت آنها و همه مردم جهان طالع شود و با قيام تو تمام دردهايشان درمان گردد و پرچم توحيد و عدل و صلح اسلام در سراسر گيتی به اهتزاز درآيد:
شاد باش اي عارف نيكو سير * كاين شب هجران سحر گردد سحر
شاد باش اي خستهي بار فراق * شاد باش اي غرق بحر اشتياق
میدمد از لطف حق صبح ظهور * میشود گيتی پر از وجد و سرور
افكند البته از رخ اين نقاب * فاش سازد امر حق را بیحجاب
میكِشد از دشمن حق انتقام * میبرد از شرك و از اصنام نام
البشاره ای كه داری انتظار * میشود آخر سحر اين شام تار
البشاره مصلح نيكو سرشت * آيد و گيتی كند رشك بهشت
صبر كن صبر ای به هجران مبتلا * كه رسد دوران وصلش بر ملا
البشاره «صافی» صافی ضمير * كه جوان گردد دگر اين چرخ پير