به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از پایگاه اطلاع رسانی معظم له:

بسم الله الرحمن الرحيم

قالَ اللهُ تَعالي: (وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِي الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ انَّ الاَرْضَ يَرِثُها عِبادِي الصّالِحُونَ)(۱)

مراسم شکوهمند تعظيم عيد بزرگ نيمه شعبان، ولايت يگانه منجي عالم، موعود انبيا و اوصيا و صفي انبيا، صاحب زمان و کهف امان، حضرت بقية ‌الله ارواح العالمين له الفداء، براي عموم شيعيان و دوستان آن وليّ‌يزدان، فرصتي بسيار مبارک و ارزنده است که در آن ضمن کسب شرف مشارکت در تجليل بزرگداشت اين زاد روز عزيز و يوم الله مبارک و حضور در مجالس روحاني و اجتماعات ولايي، نوراني و برنامه‌هاي جشن و شادماني، وضع ارتباط معنوي با آن حضرت و مرتبه مطابقت و موافقت اخلاق، اعمال، رفتار شخصي و اوضاع اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و سياسي را با انتظاراتي که آن برگزيده خداوند متعال از شيعيان و دوستان خود دارند بررسي نمايند.

آن شخص و جامعه‌اي سعادتمند است که در اين محاسبه و در تحصيل رضايت خاطر انور آن حضرت، موفّق باشد. به اين مناسبت حقير براي کسب افتخار مشارکت در اين جشن مربوط به امام منتظر، حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف، و توجّه به حقايق و معاني انتظار ظهور، اين چند کلمه را خدمت برادران و خواهران ايماني تقديم مي‌دارم.

باید کسانی که همه ساله به افتخار شرکت در مراسم اين جشن بزرگ نايل مي‌شوند و با چراغاني‌ها، تزيين بازار، خيابان، مساجد و حسينيه‌ها و تشکيل مجالس سخنراني و بيان فضايل و مناقب و انشا و انشاد و سرودن و خواندن اشعار و قصايد و مدايح، ولايت و ارادت خود را به آن آستان فرشته پاسبان، اظهار مي‌دارند؛ با ضيافت‌ها، اطعام و تبريکات، بر نشاط روحي و ايماني خود و ديگران مي‌افزايند؛ به شيعه بودن خود مي‌بالند و از طول مدّت هجران و درد فراق ناله مي‌زنند، اشک مي‌ريزند، آن حضرت را مي‌خوانند و يابن الحسن، يابن الحسن مي‌گويند؛ خداي را سپاسگزار و شاکر باشند که دل‌هاي آنها را سرشار از معرفت امام زمان عليه السّلام نمود و از مرگ جاهليت نجات بخشيده و به سر منزل حقيقت، ايمان و معرفت حجّت تامه بالغه دوران و کلمه کامله باقيه سبحان، هدايت فرموده است.

بدانید عصر غيبت، عصر امتحان و آزمايش، عصر تمحيص و تخليص است. سعادتمندان و مؤمناني را که در ايمان، ثابت قدم مي‌باشند و در اين مکتب انسان‌ساز غيبت، خود را مي‌سازند، حوادث گوناگون، فشارها و سختي‌ها تکان نمي‌دهد؛ ايمانشان را متزلزل نمي‌سازد و مانند کوه در برابر بادهاي تند و شديد، پايدار و برقرارند و از افراد سست ايمان و ضعيف الاراده، جدا و ممتاز مي‌گردند.

هر چه تمسّک به دين و دينداري دشوارتر شود و با انواع محروميت‌هاي ظاهري توأم گردد، ايمان و تعهّد آنها قوي‌تر مي‌شود و صدق و راستي احاديثي که در آنها از وقايع دوره غيبت، شيوع بعضي معاصي و ملاهي و غنا و موسيقي، از وضع بعضي جوانان و بانوان، از اختلاط زن و مرد و امور ديگر خبر داده‌اند بر ايشان روشن‌تر مي‌شود.

در آن شرايط بر حسب بعضي روايات، تا آنجا نگهداري دين، سخت و دشوار مي‌گردد که مانند نگهداشتن آتش در کف دست مي‌شود، يا چنان که در حديث ديگر است: (إن لصاحب هذا الامر غيبة المتمسّک فيها بدينه کالخارط للقتاد)(۲)

در اين عصر غيبت، مردمان ثابت الايمان، ثواب کساني را دارند که در پيش روي رسول اعظم اسلام صلّي الله عليه و آله و سلّم، با شمشير، جهاد مي‌نمودند و به قدري بلند پايه هستند که پيغمبر اکرم صلّي الله عليه و آله و سلّم، ايشان را برادر خود خوانده و به ديدارشان بر حسب احاديث، اظهار اشتياق فرموده است.

مؤمنان به غيبت و حزب الله، منتظران حقيقي ظهور و حکومت جهاني اسلام‌اند که در احاديث شريفه فرموده‌اند:

(اولئک هم المخلصون حقّا و شيعتنا صدقاً و الدّعاة الي دين الله و جهرا اُولئک الذين يومنون بالغيب ثم اولئک حزب الله الا ان حزب الله هم المفلحون)(۳) و بر حسب حديث شريف  (المنتظر لامرنا کالمتشحِّط بدمه في سبيل الله)(۴) مانند کسي هستند که در راه خدا به خون خود غلتيده باشد.

اينها همه فضايل شما شيعيان، زنان و مردان منتظر و متعهد و ملتزم به احکام و وفادار به امام زمان عليه‌السّلام، است.

باید منتظران آن حضرت، به هوش باشند و از اين فضايل، پاسداري کنند. مبادا تحت تأثير تلقينات سوء و الفاظ فريبنده، تسليم خود را به احکام الهي از دست بدهند يا از تحت حکومت الله و حکومت قرآن و امام زمان عليه السّلام، خارج شوند.

حقوق بشر و حقوق انسان‌ها و مرد و زن همان است که خداي بشر، خداي زن و مرد، معيّن فرموده است؛ غير از آن همه ضلالت، گمراهي، فساد و تباهي و سير به سوي زندگي حيواني است.

هر زن و مرد و پير و جوان که هر کدام از احکام خدا را قبول نداشته باشد يا چون آن احکام، مخالف فرهنگ بي‌بند و بار غرب است، آنها را مناسب وضع زمان نداند، ايمانش مخدوش مي‌شود و به همين دليل در احاديث شريفه وارد است که «در عصر غيبت، شخص مؤمن در حال ايمان، صبح مي‌کند و شب مي‌کند در حالي که از دين خارج شده است.»

به خصوص به جوانان و بانوان، سفارش مي‌کنم که مواظب باشند تا در مسايلي که برخي مي‌خواهند احکام اسلام را با فرهنگ غرب، لاييک، لاديني و حکومت مردم بر مردم تطبيق و تأويل کنند به اشتباه نيفتند؛ اينها دوره جاهليت ديگر را پي‌ريزي مي‌نمايند.

دوره غيبت بر حسب روايات به درازا مي‌کشد تا حدّي که حضرت اميرالمؤمنين، عليه السّلام، مي‌فرمايد: (ما اطول هذا العناء و ابعد هذا الرجاء)(۵) انسان‌ها در مسير تحولات شگرف و تغييرات بنيادي، مکتب‌ها و نظام‌هاي گوناگون را تجربه مي‌نمايند و همه را براي تأمين سعادت عمومي بشر فاقد شرايط لازم مي‌يابند و از برقراري قسط و عدل، عاجز و ناتوان مي‌بينند و هر چند عالم پر از ظلم و جور و فساد و نا امني و تباهي مي‌گردد، اما به حکم اَلشَّيءُ اِذا جاوَزَ حَدُّهُ اِنْعَکَسَ ضِدّه، جوامع بشري براي برقرار شدن آن نظم الهي ـ اسلامي و حکومت عدل واحد جهاني آماده مي‌شوند و با ظهور آن حضرت، جهان به نقطه کمال و ذروه ارتقا نايل مي‌شود.

عصر غيبت، عصر عمل و کار، تحمل مسئوليت، انجام وظيفه و عصر مقاومت، حرکت، استقامت، صبر و شکيبايي در امر دين است.

در ارتباط با تعظيم شعاير، اعلاي کلمة الله، با تبليغ اسلام، فراهم کردن موجبات استقلال سياسي، اقتصادي و فرهنگي و رهايي از وابستگي به کفّار، شکوفايي علم و صنعت و بسط و نشر تعليم و تربيت، امر به معروف و نهي از منکر، تعاون بر نيکي و تقوا، رسيدگي به وضع مستمندان، قضاي حوايج نيازمندان، دستگيري از افتادگان، دفاع از مرزها و ثغور جغرافيايي وطن اسلامي و حدود فکري و عقيدتي، رفع بدع و رويارويي با اهل شکوک و شُبَه ومبارزه با مظاهر فساد و ملاهي و هتک احترام احکام الهي همه مسؤوليم و همه مسلمانان متعهّدند.

باید منتظران آن حضرت، خطراتي که جوامع اسلامي را تهديد کرده و تا حد زيادي، بسياري از جوامع را در ورطه ضعف و زبوني و اطاعت از کفار گرفتار کرده، شناسايي کنند و نگذارند جامعه ما و نسل جوان عزيز ما به آن مبتلا شوند. عصر غيبت، عصر تکليف است؛ عصر اقدام و عمل، عصر اميد به آينده و پيروزي حق بر باطل است. منتظر باشيد و عمل کنيد که خداوند مي فرمايد: (وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَري اللهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنونَ)(۶)

پي‌نوشت‌ها:

۱. و به راستي در زبور، پس از تورات نوشته ايم که زمين را بندگان شايسته من به ارث مي‌برند./ سوره انبيا، آيه،۱۰۵.

۲.  براي صاحب اين امر[امام مهدي، عليه السّلام] غيبتي است و کسي که بخواهد دينش را حفظ کند، مانند آن است که قصد نگهداري درخت خارداري را در دستش دارد./الغیبة نعمانی، ص۱۱۲.

۳. به تحقيق ايشان مخلص بوده و از سر صدق و صفا شيعه ما و دعوت کنندگان به دين خدا در آشکار و نهان هستند؛ همانا ايشان ايمان آورندگان به غيب اند، پس ايشان حزب الله اند. آگاه باشيد که طرفداران حق، رستگاران‌اند./صدوق، محمّد؛ کمال الدّين، ص۲۲۰.

۴. کسي که منتظر امر ما باشد، مانند آن است که در راه خدا به خون خود غلتان است./المحاسن للبرقي،ص۵۰.

۵. چه طولاني است اين درد و رنج و چه دور است اين آمال و آرزو./نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه ۲۲۹.

۶. و بگو کارتان را بکنيد، به زودي خداوند و پيامبر او و مؤمنان در کار شما خواهند نگريست./سوره توبه، آيه ۱۰۵.