به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه) به نقل از پایگاه اطلاع رسانی معظم له؛آیت الله العظمی شبیری زنجانی دام ظلّه موضوع شناسی احکام فقهی را یکی از امور مهم و مورد نیاز حوزه علمیه دانستند و از تلاشهای مرکز موضوع شناسی احکام فقهی حوزه علمیه تشکر کردند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی شبیری زنجانی، جمعی از مسؤولان مرکز موضوع شناسی احکام فقهی حوزه علمیه عصر روز دوشنبه 24 فروردین با حضور در نشست علمی دفتر مرجع عالی قدر، با ایشان دیدار و گفتگو کردند.

معظمٌ له در این دیدار با تاکید بر ضرورت موضوع شناسی و جایگاه آن در احکام فقهی خاطر نشان کردند: این موضوع شناسی را که دوستان در حال انجام آن هستند کاری بود که در حوزه به آن نیاز داشتیم و در واقع یکی از کارهای به زمین مانده به حساب می آمد. گاهی کسی کتابی را می نویسد اما کار او یک کار نو نیست بلکه مطالبی را از جایی دیگر منتشر می کند و یا کتاب خطی را به چاپی تبدیل می کنند. آن قسمت کار شما را که دیده ایم کار خوبی بود که زحمت فراوانی را می طلبد. این کار کار مهمی است.

آیت الله العظمی شبیری زنجانی مد ظلّه افزودند: این کاری را که مرکز موضوع شناسی در حال پیگیری آن است یک کار صوری نیست بلکه قابل اهتمام است. یکی از  بزرگان در کتابی که برای عمره نوشته آورده است: " اگر شخصی فلان محذوری را مرتکب شد در « حَزوَره »  قربانی کند". این شخص نمی دانسته است که حزوره کجاست.

حزوره قربانگاه اهل مکه بود که الان جزء مسجد الحرام شده است. یا " مشعر" که یک لفظ مشترک است و آیه قرآن می فرماید "عند المشعرالحرام" و مراد او کوه است لذا نگفته است " فی المشعر الحرام".

در ادامه این دیدار معظمٌ له در پاسخ به سؤالی درباره منشأ کتاب " غایه التعدیل فی معرفة الاوزان و المکاییل" فرمودند: از برخی افواه شنیدم که مرحوم صاحب جواهر درباره جمع بین اشبار و اوزان  لغزشی داشته اند. ذهن مرحوم حیدر قلی خان سردار کابلی مشغول می شود و حیران می ماند که هم شبر در نزد معصوم ثابت است و هم وزن و از آن طرف اینها با هم توافق ندارند و با فرض عصمت معصوم اینها با هم سازگاری ندارند. ایشان به شدت ولایتی بودند و این مساله باعث ناراحتی ایشان بوده است تا اینکه توسلی پیدا می کنند و در خواب به او می گویند مشکل شما فردا حل می شود. روز بعد شخصی که کارش حفاری بوده است پیش سردار می آید و تعدادی سکه به او نشان می دهد که در بین این سکه ها سکه ای وجود دارد که از زمان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام است. سردار آن سکه را وزن می کند و می بیند که کاملا با فتوای مشهور تطبیق می کند. شاید منشأ پیدایش و نوشتن کتاب « غایة التعدیل» همین مطلب باشد.