به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

حضرت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی به پرسش هایی تحت عنوان ازدواج موسوم به سفید پاسخ داده اند.

متن پرسش های شفقنا و پاسخ های این مرجع تقلید شیعیان بدین شرح است:

نظر به اینکه اخیرا عده ای از دختران و پسران تحت عنوان ازدواج موسوم به سفید به همباشی پرداخته و عده ای از آنان این باور را دارند که چون طرفین رضایت دارند لذا همین رضایت قلبی کفایت از خطبه ازدواج دائم یا موقت دارد، خواهشمند است دیدگاه شرع مقدس را در این گونه موارد بیان فرمایید.

الف- آیا صرف رضایت دختر و پسر برای بودن با یکدیگر به مفهوم جاری شدن محرمیت و زوجیت است و یا خواندن خطبه عقد دائم یا موقت ضروری است؟

ب-در صورتی که جاری شدن خطبه عقد ضرورت دارد آیا این ضرورت برای زوجیت دائم است یا برای زوجیت موقت نیز خواندن خطبه ضرورت دارد و رضایت قلبی مکفی نیست؟

الف و ب- صرف رضایت ، کفایت نمی کند بلکه باید صیغه نکاح دائم یا موقتف با قصد"انشاء" یعنی"ایجاد زوجیت" خوانده شود.

ج-در صورتی که خواندن خطبه به زبان عربی فصیح مقدور نباشد و زوج و زوجه بنا به دلایلی نظیر حفظ آبرو نتوانند موضوع را با دیگری در میان بگذارند آیا می توانند به زبان مادری خطبه را جاری کنند؟

ج-زن و مرد می توانند مفاد صیغه را به زبان غیر عربی، که خودشان می فهمند، به قصد انشاء بخوانند.


د-در صورتی که در صورت معذور بودن، جاری کردن خطبه به زبان مادری جایز باشد آیا باید عین ترجمه بیان شود یا ترجمه مضمونی کفایت دارد؟

د-باید ترجمه ی صحیح عربی محسوب شود و همان معنا را بفهماند.

ه-اگر حضرتعالی جواز به جاری کردن خطبه با ترجمه به مضمون می دهید مثلا به زبان فارسی خطبه عقد دائم و موقت چه گونه است و چه بگویند کفایت است؟

"زُوجتک نَفسی" یعنی خودم را زن تو قرار دادم." "قبلتُ" یعنی قبول کردم مقدار مهریه و در " عقد موقت" مدت"نیز باید معلوم باشد یا ذکر شود تفصیل در رساله آمده است.



و-اگر دختری با پسری بدون رضایت پدر و یا بدون اطلاع پدر همبستر شده باشد و اطلاعی از اینکه باید خطبه عقد خوانده شود نداشته و یا نمی دانسته رضایت پدر واجب است  آیا هم اکنون می توانند با خواندن خطبه بدون اطلاع پدر محرم شوند؟

ز-اگر شرایط این دختر و پسر به گونه ای باشد که جدا شدن عوارض جدی برای شرایط فعلی و آینده طرفین یا یکی از طرفین داشته باشد و هر دو یا یکی از طرفین در عسر و حرج بیفتند و در این حال اطلاع به پدر نیز عوارض خطرناک داشته باشد راه حل این دو برای خروج از مهلکه حرام چیست و آیا می توانند بدون جدا شدن، با جاری کردن خطبه به هم محرم شوند؟

و-ز- اگر دختر بالغه ای که به حد بلوغ رسیده و رشیده است- یعنی مصلحت خود را تشخیص می دهد- بتواند زندگانی خود را به نحو مستقل اداره کند و قدرت تصمیم گیری صحیح در امور زندگی خود را داشته باشد و بیم آن که فریب بخورد در میان نباشد، چنانچه بخواهد ازدواج کند، احتیاجی به اجازه ی پدر یا جد پدری خود ندارد و در غیر این صورت،بنا بر احتیاط واجب باید ازپدر یا جد پدری خود اجازه بگیرد واجازه برادر یا مادر  لازم نیست، همچنین  بنابر احتیاط واجب دختری که باکره نیست نیز همین حکم را دارد. ارتباط قبلی دختر و پسر، حتی با فرض دخول ، موجب حرمت ابدی ازدواج آنها نمی شود، ولی با توجه به مساله فوق، چنانچه اذن پدر و یا جد لازم نباشد ازدواج آنها از این جهت مانعی ندارد ،ولی اگر ازدواج آن ها بنابر احتیاط مشروط به اذن بوده  و پدر قبلا اذن نداده و بعداً هم اجازه نکرده بنا بر احتیاط ، در فرض خواندن عقد دائم، زوج طلاق دهد، و در عقد موقت باقی مانده مدت را ببخشد. عسر و حرج از جدایی موجب صحت ازدواج نمی شود.


ح-اگر از این همبستری دختر حامله شده باشد و یا فرزندی بدنیا آورده باشد و تصورش این بوده که رضایت طرفین کافی است، حکم فرزند چیست؟ آیا می توانند در این شرایط بدون اذن پدر محرم شوند؟ اگر اذن پدر ضروری است و بتوانند اذن بگیرند و محرم شوند آیا تاثیری در وضعیت قبل و کودک متولد شده دارد؟

ح-چنانچه پسر و دختر فکر می کرده اند که رضایت کافی است و بدون عقد و با همین تصور، دخول صورت گرفته و حمل محقق شده کودک"ولد شبهه" است و احکام حلال زاده را دارد واگر می دانسته اند که دارند خلاف می کنند و ارتباط آنها غیر شرعی است و "کودک" از این ارتباط  پدید آمده باشد، عقد بعدی ولو با اذن باشد وضعیت کودک را عوض نمی کند و حلال زاده نمی شود.