به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛

حضرت آیت‌الله  نوری همدانی در ادامه سلسله جلسات درس خارج فقه خود با موضوع «ولایت فقیه» روز سه شنبه، 30 دی ماه، بیان کرد: مسلمانان باید کاری کنند و برنامه‌هایی را طراحی کنند که غرب که از اول نسبت به اسلام و مسلمانان نظر عداوت و دشمنی داشته است بالاخره قدرت مسلمانان را درک کند و به خود اجازه ندهد که اینگونه مقدسات مسلمانان را مورد اهانت قرار دهد. تاریخ دشمنی غرب با مسلمانان طولانی است و این در حقیقت از همان زمان شکل گیری مسلمانان و رسالت حضرت رسول (ص) آغاز شده بود و آن‌ها از همان اول دشمنی خودشان را با جنگ تبوک و موته با اسلام نشان دادند همچنین جنگی که قرار بود توسط جیش اصامه در روزهای پایان عمر پیامبر برای جنگ با غرب انجام شود نمونه دیگری از این ستیز و دشمنی است. جنگ‌های صلیبی نمونه دیگری از این دشمنی و مسلمان کشی است. بالاخره غرب و استعمار همیشه با اسلام و مسلمانان سر ستیز داشتند. آن‌ها در طول تاریخ تلاش کردند که با دروغ و زر و زور بر علیه مسلمانان فعالیت کنند و مانع وحدت و پیشرفت کشورهای اسلامی شوند.

وی ادامه داد: اگر ما مسلمانان با یکدیگر متحد باشیم و تکیه بر قدرت خود بکنیم غربی‌ها به هیچ وجه جرات نخواهند کرد که اینگونه به مسلمانان توهین کنند. ایران باید در مقابل این اعمال غرب عکس العمل مناسبی نشان دهد همان کاری که امام خمینی (ره) در قبال سلمان رشدی انجام داد. در آن زمان وقتی امام خمینی (ره) حکم ارتداد و اعدام سلمان رشدی را صادر کرد بسیاری از کشورهای غربی سفرای خودشان را از ایران احضار کردند و رفتند اما خودشان زود پشیمان شدند و برگشتند و زمانی که خواستند برگردند امام (ره) فرمود هر کسی که زودتر رفته باید دیرتر بیاید.

آیت‌الله نوری همدانی اظهار کرد: در جلسات گذشته بیان شد که فقر باعث عقب‌ماندگی جامعه و افراد است، فقر برای انسان مسلمان و مؤمن مناسبت نیست و مورد انتقاد و مذمت ائمه اطهار (ع) است و روایاتی نیز در این باره از ائمه معصومین (ع) بیان کردیم اما برخی این انتقاد و مذمت ائمه را با سخنی که از پیامبر گرامی اسلام نقل است «الفقر فخری» متضاد تصور می‌کنند در حالی که اینطور نیست چون فقری که مورد مذمت و انتقاد ائمه (ع) قرار گرفته است فقط اقتصادی و مالی است در حالی که فقری که منظور پیامبر است فقر اقتصادی نبوده است بلکه نیازمندی و احتیاج او به خداوند است. پیامبر با آن درجه از توحیدی داشت نهایت فقر و نیازمندی خود به خدا را مطرح می‌کرد. این نهایت فقر و محتاج بودن به خداوند در حقیقت درجه‌ای از درجات ایمان است. درک احتیاج و توجه به مرتبه عالی احتیاج و توجه به اینکه خداوند غنی است و غنی می‌کند حالت روحی خاصی را می‌طلبد که البته هر کسی به راحتی نمی‌تواند به این مرحله برسد.

وی ادامه داد: البته باید به این نکته هم توجه داشت که گاهی فقیر بودن و کم داشتن باعث قرب الی الله می‌شود چرا که وقتی انسانی که مال و ثروت کمتری دارد کمتر مشغول دنیا می‌شود لذا وقت بیشتری دارد که به فکر و یاد خدا باشد و عبادت بیشتری بکند که البته این هم ارزشمند است از طرفی دیگر کسی که خودش فقیر نیست و ثروت دارد ولی با فقیران همنشین است و تلاش می‌کند زندگی محقرانه‌ و ساده‌ای داشته باشد به خاطر اینکه طعم فقر را بچشد و سختی‌ها را به خاطر خدا تحمل کند سعی می‌کند با همنشینی به فقرا آن‌ها را از یاد نبرد این هم یک نوع صبر ارزشمندی است.

این مرجع تقلید بیان کرد: برخی از افکار میان فقهای بزرگ اسلام بسیار نقش آفرین و تأثیر گذار است و باعث تحول در حوزه و فقه می‌شود. اگر تاریخ فقه و فقهات و حوزه علمیه را مورد بررسی قرار دهیم این تحول را در دوران‌های مختلف مشاهده می‌کنیم مثلاً یکی از این تحولات، تحولاتی بود که با ورود مرحوم آیت‌الله بروجردی به قم شکل گرفت تا قبل از اینکه ایشان وارد قم شوند و دروس خود را آغاز کنند فقه مرسوم در حوزه عملیه فقه جواهری بود که با ورود ایشان به قم و آغاز دروس ایشان نوعی تحول در این فقه جواهری ایجاد شد چرا که ایشان در تحلیل هر مساله سیر تاریخی و فقهی و اقوال مختلفی که در آن مساله مطرح بود را بیان می‌کردند که این نوع بحث در قبل از ایشان مطرح نبود. تحول دیگر توسط امام خمینی اتفاق افتاد، ایشان که باعث تحول بزرگی در مساله سیاست اسلامی در کل جهان شد این تحول را در بحث فقه خود نیز به وجود آورد. محصول تحول ایشان فقط ولایت فقیه نیست بلکه در بسیاری از موارد حرف‌های جدیدی را ایشان مطرح کرده‌اند مثلاً مفسرین و فقها در تفسیر آیه 141 سوره نساء و لن یجعل الله للکافرین على المومنین سبیلا؛ خداوند هرگز بر [زيان] مؤمنان براى كافران راه [تسلطى] قرار نداده است.» مطلب خاصی را بیان نمی‌کردند و زود از آن می‌گذشتند در حالی که امام خمینی (ره) در ذیل این آیه اصطلاحاتی چون استکبار، استضاف، عدم تسلط اقتصادی، فرهنگی و ... را در فقه و اندیشه اسلامی زنده کرد. یکی دیگر از بحث‌های مطرح است بحث مرزبانی است که برخی از علما و فقها قائل به استحباب این مساله بودند این در حالی است که هر توطئه‌ای که دشمن می‌‌خواهد بر علیه اسلام و مسلمانان داشته باشد از همین مرز‌ها وارد می‌شود لذا همانطور که محافظت از مرزهای جغرافیایی لازم است محافظ از مرز‌های فرهنگی و سیاسی نیز لازم است و افرادی باید در این زمینه تلاش کنند که احیاناً افرادی از این مرزها تجاوز نکنند.

وی ادامه داد: بحث ما در مورد انفال بود که مخصوص امام (ع) بود. برخی از فقها انفال امام (ع) را مانند صاحب شرایع 5 مورد می‌دانند برخی دیگر مانند امام خمینی (ره) می‌فرمایند که 9 مورد است و برخی دیگر مانند مرحوم نراقی معتقدند که 11 مورد‌اند. مرحوم صاحب وسایل روایات مربوط به این مساله را در جلد ششم بعد از بحث خمس انفال را ذکر کره‌اند. ایشان در باب اول از ابواب انفال حدود 30 روایت ذکر کرده‌اند. خلاصه این روایات مربوط به دو آیه‌ای است که دیروز بیان کردیم یعنی آیه اول و چهل و یکم سوره انفال. در مورد این دو آیه و نسبت آن‌ها با یکدیگر دو قول بیان شده است یک قول، قول عامه است که معتقدند انفال همان غنایم جنگی است. اما قول دوم را شیعیان مطرح می‌کنند به این شرح که معنای انفال بسیار وسیع‌تر از غنایم جنگی است و شامل هر مالی می‌شود که صاحب معین ندارد که تعداد این اموال در میان فقها مختلف است.

انتهای پیام