به گزارش مرجع ما (پایگاه اطلاع رسانی مراجع شیعه)؛ معظم له در ابتداي درس خارج فقه با ذكر اين نكته كه بعضي از مسئولان حكومتي كه اخيراً به ديدار من آمده بودند، نسبت به عدم برخورداري تعداد زيادي از مساجد از امام جماعت گلايه داشتند، فرمودند: «درست است كه تعداد زيادي از مساجد در شهرها از اقامه نماز جماعت و امام جماعت محروم هستند و اين مايه تأسف است و در جهت حل اين مشكل و ديگر معضلات بخش فرهنگ بايد قدم جدي و اساسي برداشت، ولي بايد ريشه يابي كنيم كه چه عامل يا عواملي باعث بروز چنين مشكلاتي گرديده است». معظم له فرمودند: «زماني بر روحانيت گذشت گه در اين مملكت كار ديني و لباس روحانيت جرم به حساب مي آمد و آن را به تمسخر مي گرفتند لكن با ياري و فضل الهي، روحانيت در اذهان مردم قرب و منزلت پیدا کرد و جايگاه واقعي خود را به دست آورد. حال پس از سي و چهار سال كه از انقلاب مي گذرد چه شده است كه يكي از مسئولان حكومتي در اين ديدار اخير با من از عدم برخورداري خيلي از مساجد در شهرها از امام جماعت و نماز جماعت شكايت مي كند و در اين رابطه آمار نگرن کننده ای را ارائه می‌کند.» معظم له در ادامه فرمودند: «به نظر می رسد یکی از مهم ترین عواملی که در این زمینه مؤثر است دخالت بیش از حد دستگاه های وابسته به حکومت در امر تبلیغ و امور دینی است و این همان چیزی است که مرحوم امام هم آن را نمی پسندید. اگر بخواهیم مسائل مربوط به امور دینی مردم جای اصلی خودش را پیدا کند باید این مسائل به مردم سپرده شود و دولت و دستگاه های حکومتی دخالت خود را از تبلیغات دینی و مساجد و دیگر مراکز دینی بردارند. نکته دومی که در این رابطه مهم است این است که متاسفانه در خیلی از جاها به جای استفاده از روحانیون فاضل و باسواد، از افرادی استفاده می شود که از فضل و سواد کافی برخوردار نیستند و این گروه چونکه نمی توانند به خوبی دین را معرفی کنند، باعث سرخوردگی مردم نسبت به دین و آموزه هاي دینی می شود؛ در صورتی که اگر از افراد فرهیخته و با سواد و با تقوی استفاده بشود و بدون اینکه از آنان درخواست های جانبی کنند و توقعات بی مورد داشته باشند فقط بخواهند که آنان از دین و آموزه های دینی سخن بگویند، در نتیجه معرفی خوب از دین، علاقه مردم به دین زیادتر خواهد شد». مرجعیت دینی در ادامه فرمودند: «متأسفانه از بعضی از شهرها و مناطق اخباری به گوش می رسد که روحانی و امام جماعتی که مورد علاقه مردم است بدون هیچ دلیلی کنار گذاشته می شود و یک روحانی بی سواد یا کم سواد جایگزین وی می شود و همین امر باعث دلسردی مردم می شود؛ اگر روحاني با سواد و با تقوا حضور نداشته باشد تا احکام و اخلاقيات را به مردم هم با زبان و هم با عملکرد خود تبیین کند، ديگر نبايد توقع داشت كه فرهنگ جامعه درست شود. به هر حال راه حل اين مشكل اين است كه ديگران در امور روحانيت و دين و مساجد دخالت نكنند و امور روحانيت و دين به دست خود آن ها و مردم سپرده شود. اگر به تشخیص مردم احترام گذاشته شود و این کارها به خود مردم سپرده شود، مردم به خوبی از دین و مراکز دینی حمایت می کنند و در طول تاریخ هر جا که کار دین و روحانيت از دخالت دولت ها دور بوده است موفق تر عمل کرده است. در قدم بعد وظيفه روحانيت است كه هرجا نياز به حضور آنان بود بدون وابستگي به دولت و دستگاه هاي حكومتي حضور پيدا كنند و به وظيفه ارشاد و تبليغ بپردازند. در اين صورت است كه بدون هيچ گونه نقصاني كارها به پيش مي رود و مشكلات مرتفع مي گردد».