حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی گفت: اگر کسی را آوردند به ما گفتند این بچه را شما دعا کنید ما باید حواسمان جمع باشد اول برای خود ناله کنیم، مبادا یک وقت غرور ما را بگیرد که حالا ما چون معمّمیم عده‌ای به ما علاقه‌مندند این بچه را می‌آورند که ما دعا کنیم یا آن بیمار را می‌آورند دعا کنیم این یک دامی بیش نیست.

به گزارش مرجع ما به نقل از شفقنا، این مرجع تقلید در درس اخلاق خود که با حضور جمعی از پژوهشگران بنیاد بین‌المللی علوم وحیانی اسراء و عموم علاقه‌مندان معارف اهل بیت(ع) برگزار شد با تبریک ایام میلاد با سعادت حضرت امام حسن عسکری(ع ) اظهار داشت: در آستانه میلاد یازدهمین ذخیره عالم وجود مبارک امام عسکری(سلام الله علیه) هستیم این میلاد پربرکت و این عید خجسته را به پیشگاه ولیّ عصر ارواحنا فداه و عموم علاقه‌مندان قرآن و عترت و به شما بزرگواران تهنیت عرض می‌کنیم! در محضر شما محقّقان و پژوهشگران قرآنی و عزیزان حوزوی و دانشگاهی طرح این مطلب نافع است که شیطان با کمک وسوسه‌های درونی با عزیزترین و گرامی‌ترین سرمایه ما که ایمان باشد، کار دارد.

او در ادامه بیان داشت: هیچ فضیلتی بالاتر از اعتقاد توحیدی و ایمان به خدا و اسمای حسنای او نیست و شیطان با ایمانِ ما کار دارد اینکه در برخی از آیات خدا فرمود: ﴿ما یُؤْمِنُ أَکْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِکُونَ﴾ اکثر مؤمنین گرفتار شرک‌اند برای این است یا گرفتار شرکِ اعتقادی‌اند یا شرکِ در مقام عمل, شیطان دست‌بردار نیست وسوسه می‌کند.

آیت الله جوادی آملی در ادامه با تأکید بر لزوم مبارزه با نفس و جلوگیری از ورود وسوسه‌های شیطانی به درونِ انسان اظهار کرد: از چه راهی در ما شرک اعتقادی یا شرک در عمل راه پیدا می‌کند؟ از درونِ ما به عنوان خودخواهی و غرور; اینکه ما حاضر نیستیم حرف دیگری را بپذیریم اینکه حاضر نیستیم حرفِ ما را دیگران نپذیرند، اینکه در هر کاری یک پسوند «من» و «باید» باشد اینکه ﴿أَ فَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾ این بدترین دشمن ماست. از وجود مبارک رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التحیّه والثناء) رسیده است که «أعدی عدوّک نفسک التی بین جنبیک» همین غرور و خودخواهی که حرفِ من این است می‌بیند دو نفر طلبه یا دانشجو کسی نیست و ثالثشان خداست دارند بحث می‌کنند روشن شد که حق با طرف دیگری است اما او حاضر نیست بپذیرد به هر وسیله است یا حرف او را نفی می‌کند یا می‌گوید من هم همین را خواستم بگویم این طلیعه اتّخاذ اله است ﴿أَ فَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾ خدای خود را همان هوس می‌داند، چیزی را باور دارد که مورد مِیل او باشد از چیزی اطاعت می‌کند که مورد میل او باشد این بدترین غدّه فطری و اعتقادی ماست.

او در ادامه سخنان خود به راه قرآنی درمان خودخواهی و غرور اشاره کرده و گفت: قرآن برای درمان این خطر از داروهای فراوانی استفاده کرده است هر جا سخن از فقر است, هر جا سخن از نیاز است, هر جا سخن از بردگی و بندگی و حاجت است فرمود اول اسم خودت را بیاور هر جا سخن از بی‌نیازی است تنها نام کسی را که می‌بری خداست و مظاهر قدرت او, اگر نام خود را خواستی ببری در سایه نام او ببر این اصرار تعلیمی و تربیتی قرآن است که هر جا سخن از فقر است اول نام خودت را ببر. می‌بینید انبیای ابراهیمی وقتی می‌خواهند اظهار فقر کنند اظهار حاجت کنند، اظهار نیاز کنند، اول اسم خودشان را می‌برند. در اظهار فقر می‌بینید وجود مبارک نوح که شیخ انبیاست وقتی می‌خواهد اظهار فقر کند بگوید ما نیاز داریم ﴿رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً﴾ اول می‌گوید مرا بیامرز! خب ۹۵۰ سال انسان خالصاً لوجه الله تبلیغ کند بعد موقع آمارگیری فقرا اول نام خودش را ببرد یعنی فقیرتر از همه منم ﴿رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً﴾.

این مرجع تقلید در ادامه بیان داشت: هر جا وقتی ذات اقدس الهی دعای خلیل خود را ذکر می‌کند می‌بینید اول ناله خود خلیل بلند است ﴿رَبَّنَا اغْفِرْ لی‏ وَ لِوالِدَیَّ وَ لِلْمُؤْمِنینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسابُ﴾ این دعای خلیل حق است ﴿رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً وَ اجْنُبْنی‏ وَ بَنِیَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنامَ﴾ خدایا مرا و فرزندان مرا از بت‌پرستی نجات بده! خدایا توفیق بده من نماز را به پا بدارم فرزندان مرا هم اهل اقامه نماز بکن! هر جا سخن از فقر و ناله و خواستن است دعای انبیا اول بلند است. الآن اگر کسی را آوردند به ما گفتند این بچه را شما دعا کنید ما باید حواسمان جمع باشد اول برای خود ناله کنیم، مبادا یک وقت غرور ما را بگیرد که حالا ما چون معمّمیم عده‌ای به ما علاقه‌مندند این بچه را می‌آورند که ما دعا کنیم یا آن بیمار را می‌آورند دعا کنیم این یک دامی بیش نیست؛ اگر در این دعا گفتیم خدایا بیش از او و پیش از او, من به تو نیازمندم مشکل مرا حل کن، بعد مشکل او را! این دعا می‌شود مستجاب و این دیگر نه دام است نه دانه, اما اگر بر اساس عوامی که در ماست باور کردیم که ما مستجاب الدعوه‌ایم یا از حُسن ظنّ دیگران سوء استفاده کردیم این اوّلین دام است برای ما.

او در پایان با بیان اینکه مشکلات ما در اثر غفلت از  معاد است، اظهار کرد: بالاترین موجود خداست, بهترین شیء معرفت خداست, ایمان به خداست و دشمن ما هم با این بهترین ارزش‌ها دارد، با ما درگیر می‌شود، ما هم مهم‌ترین جهادمان جهاد اکبر است. اینکه گفتند جهاد اکبر است همین است که این گوهر را حفظ کنیم و این ارزش را حفظ کنیم این باور را, این معرفت را حفظ کنیم برای اینکه ما یک مسافر ابدیم؛ مشکل متفکّران غرب دو غدّه است یکی انکار معاد, یکی انکار تجرّد روح, انسان را در حدّ حیوان می‌بینند. با این دو غدّه درگیر شدن کار آسانی نیست و تمام مشکلات ما در اثر غفلت از معاد است چون مستحضرید مشرکین حجاز خدا را قبول داشتند ﴿لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ﴾ اما خدا آفرید, بله آسمان و زمین را آفرید ما را هم آفرید خدایی که از ما مسئولیت نخواهد، ما را مورد سؤال قرار ندهد، آن خدا را مشرک هم قبول دارد؛ قسمت مهمّ بیانات قرآن کریم اثبات توحید است از یک سو, که مسئله شرک و بت‌پرستی رخت بربندد و اثبات معاد است، اگر ما بدانیم هر چه می‌کنیم پیش روی ماست آن وقت اهل محاسبه خواهیم بود.